فشارسنج
زخم بستر چیست؟
زخم بستر که به نام‌های آسیب زخم های فشاری،زخم‌های پوستی شناخته شده هستند، در اثر دراز‌کشیدن طولانی در رختخواب، نشستن روی ویلچر یا گچ گرفتن و در یک‌کلام ساکن بودن قسمتی از بدن در پی کمبود و خونرسانی کمتر به منطقه تحت فشار ایجاد می‌شود.
چه کسانی بیشتر درمعرض خطر هستند؟
این زخم بیشتر در سالمندان که توانایی حرکتی به تنهایی را ندارند ، افراد مبتلا به دیابت، فشار خون و بیماری قلبی بیشتر مشاهده شده است.
علائم زخم بستر چیست؟
زخم بستر زمانی ایجاد می‌شود که خون رسانی برای بیش از 2 یا 3 ساعت قطع می‌شود و ابتدا به صورت یک ناحیه قرمز و دردناک شروع می‌شود و در نهایت به رنگ بنفش تبدیل می‌شود و در‌صورت عدم درمان باز و عفونی می‌شود که این مرحله می تواند با تب و لرز همراه باشد. در صورت عمیق بودن می‌تواند به عضلات و استخوان نفوذ نماید. همانطور که عفونت در بدن شما گسترش می‌یابد،می تواند باعث سردرگمی ذهنی، ضربان قلب سریع و ضعف عمومی شود.
مدت درمان زخم بستر چه قدر می باشد؟
روند بهبودی زخم بستر بسیار کند و در بعضی موارد به کمک عمل جراحی امکان پذیر می‌باشد ولی متاسفانه مواردی هم غیر قابل درمان می‌باشند.
کدام نواحی بدن بیشتر در معرض خطر هستند؟
اغلب در ناحیه باسن، پاشنه، تیغه های شانه، پشت سر و پشت و پهلوی زانو، کناره های سرگوش، لاله گوش، برجستگی کناری لگن، بین و روی برجستگی باسن،پشت استخوان‌های کتف یا ستون مهره‌ها، پوست روی ساعد یا ران بیشتر دیده می شود.
علائم ایجاد زخم پوست چیست؟
ابتدا باید بدانید که نشانه‌های زخم با توجه به شدت و درجه زخم متفاوت است و هر چه زخم وخیم‌تر باشد علائم بیشتری مشاهده می‌شود، نشانه‌های این بیماری عبارتند از: تغییرات غیرعادی در رنگ و بافت پوست، تورم و التهاب، ترشح مایعات از زخم و تغییر دمای قسمتی از پوست.
- زخم بستر درجه 1: اگر بعد از اعمال فشار بافت برگشت پذیر نباشد.
- زخم بستر درجه 2: شامل نفوذ زخم و جدایی اپیدرم از لایه زیرین و تشکیل تاول هاست.
- زخم بستر درجه 3: پیشرفت زخم تا بالای عضله
- زخم بستر درجه 4: از بین رفتن بافت عضله و رسیدن زخم به استخوان )احتمال عفونت استخوان بسیار بالا(
- زخم های مرحله 1 یا 2 اگر به دقت مراقبت شوند، اغلب بهبود می‌یابند. درمان زخم های مرحله 3 و 4 سخت‌تر است و ممکن است مدت زیادی طول بکشد تا بهبود یابد.
پیشگیری از ایجاد زخم بستر
حتما شنیده اید مهمترین اصل در جلوگیری از زخم بستر چرخش و تغییر پوزیشن بیمار خوابیده یا نشسته بر روی ویلچر می باشد.
هر روز بطور مرتب باید پوست نقاطی را که بیشتر احتمال زخم دارند را به دقت بررسی کنیم و با آب گرم و صابون ملایمی شسته و سپس خشک شود.
اگر بیمار کنترل ادرار و مدفوع ندارد باید مانع از ریختن ادرار و مدفوع بر روی پوست شویم و پوست را خشک و تمیز نگه داریم.
با تغذیه مناسب باید به اندازه کافی کالری، پروتئین، ویتامین، مواد معدنی و آب به بدن رسانده شود.
درمان زخم بستر
قبل از ارائه راهکار درمان به شدت تاکید می‌شود که تحت نظر پزشک هرگونه درمان انجام پذیرد. با توجه به وسعت و درجه زخم ایجاد شده درمان به کار گرفته متفاوت است.
برداشتن فشار و تغییر پوزیشن اولین مرحله درمان است که تشک های مواج سلولی و تخم مرغی برای درمان پیشنهاد می‌شود. در مراحل بعدی با توجه به زخم، درمان‌های تخصصی، دبریدمان، وکیوم تراپی و پانسمان‌های نوین جهت احیا و بازسازی بافت تخریب شده استفاده می‌شود.
- برای زخم مرحله 1، می‌توانید ناحیه را به آرامی با آب و صابون ملایم بشویید. در صورت نیاز، از یک مانع رطوبت برای محافظت از ناحیه در برابر مایعات بدن استفاده کنید.
- زخم های بستر مرحله 2 باید با آب نمک (سالین) شستشو داده شوند تا بافت شل و مرده از بین برود. یا ممکن است پزشک یک پاک کننده خاص را توصیه کند.
- از پاک کننده‌های پراکسید هیدروژن یا ید استفاده نکنید. آنها می‌توانند به پوست آسیب برسانند.
- زخم را با یک پانسمان مخصوص بپوشانید. این کار از عفونت محافظت می‌کند و به مرطوب نگه داشتن زخم کمک می کند تا بتواند التیام یابد.
- با پزشک خود در مورد نوع پانسمان مورد استفاده صحبت کنید. بسته به اندازه و مرحله زخم، ممکن است از یک فیلم، گاز، ژل، فوم یا انواع دیگر پانسمان استفاده کنید.
- اکثر زخم های مرحله 3 و 4 توسط پزشک درمان می‌شوند. در مورد هر دستورالعمل خاصی برای درمان زخم بستر در منزل از کارشناسان زخم سوال کنید.
